Archiwa Kubizm - Encyklopedia Malarstwa

Diego Rivera to meksykański malarz, grafik, architekt i działacz polityczny ruchu komunistycznego. Urodził się 8 grudnia 1886 roku w Guanajuato, w Meksyku, a zmarł 24 listopada 1957 roku w Meksyku.

Diego Rivera – wczesne lata

Rivera studiował w Akademii Sztuk Pięknych w San Carlos w Meksyku, a następnie w Madrycie i Paryżu. W Paryżu zetknął się z kubizmem i fowizmem, które wpłynęły na jego twórczość.

Twórczość

Rivera jest znany przede wszystkim z monumentalnych murali, które zdobią ściany budynków publicznych w Meksyku i Stanach Zjednoczonych. Jego prace nawiązują do tradycji prekolumbijskich i ukazują historię Meksyku oraz problemy społeczne i polityczne. W 1933 roku amerykański multimilioner Rockefeller zamówił u Rivery mural do Rockefeller Center w Nowym Jorku. Dla artysty o sympatiach otwarcie komunistycznych była to świetna okazja do prowokacji. Dzieło powstało, ale gdy amerykański magnat dopatrzył się na muralu podobizny Lenina, kazał pracę zniszczyć. Pod zarzutem trockizmu został usunięty z Komunistycznej Partii Meksyku.

Diego Rivera – życie prywatne

Rivera był trzykrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Angelina Beloff, którą porzucił po wyjeździe do Meksyku w 1921 roku. W 1922 roku poślubił Guadalupe Marín, z którą miał dwie córki: Ruth i Guadalupe. W 1929 roku poślubił Fridę Kahlo, z którą związał się na wiele lat. Ich burzliwy związek zakończył się rozwodem w 1939 roku, ale para ponownie się pobrała w 1940 roku.

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Diego_Rivera
https://en.wikipedia.org/wiki/Diego_Rivera
https://zyciorysy.info/diego-rivera/#google_vignette

Paul Klee (1879-1940) to niemiecko-szwajcarski malarz, grafik i teoretyk sztuki. Jego twórczość była inspirowana ekspresjonizmem, kubizmem i surrealizmem. Klee był doskonałym rysownikiem, który eksperymentował z teorią koloru, zgłębiał ją, pisząc o niej obszerne artykuły. Jego wykłady “Writings on Form and Design Theory” (Schriften zur Form und Gestaltungslehre), opublikowane w języku angielskim jako “Paul Klee Notebooks”, uważane są za równie ważne dla sztuki nowoczesnej, jak “Traktat o malarstwie” Leonarda da Vinci dla renesansu.

Wczesne życie i szkolenie

Paul Klee urodził się 18 grudnia 1879 roku w Münchenbuchsee w Szwajcarii jako drugie dziecko niemieckiego nauczyciela muzyki Hansa Wilhelma Klee (1849-1940) i szwajcarskiej śpiewaczki Idy Marie Klee, z domu Frick (1855-1921). Jego siostra Mathilde urodziła się 28 stycznia 1876 roku w Walzenhausen, a zmarła 6 grudnia w 1953 roku. Ich ojciec pochodził z Tann i studiował śpiew, fortepian, organy i skrzypce w Konserwatorium w Stuttgarcie, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Idę Frick. Hans Wilhelm Klee był aktywnym nauczycielem muzyki w Bern State Seminary w Hofwil koło Berna do 1931 roku. Klee miał okazję rozwijać swoje umiejętności muzyczne, ponieważ jego rodzice go do tego zachęcali i inspirowali przez całe życie.

W 1880 roku rodzina artysty przeprowadziła się do Berna, gdzie ostatecznie, w 1897 roku, po kilku zmianach miejsca zamieszkania, wprowadzili się do własnego domu w dzielnicy Kirchenfeld. Od 1886 do 1890 roku Klee uczęszczał do szkoły podstawowej i w wieku 7 lat otrzymał lekcje gry na skrzypcach w Miejskiej Szkole Muzycznej. Był na tyle utalentowany, że w wieku 11 lat otrzymał zaproszenie do gry jako członek honorowy Bern Music Association. Jego inne hobby, rysowanie i pisanie wierszy, nie były pielęgnowane w taki sam sposób jak muzyka.

Kariera artystyczna

Paul Klee zaczął swoją karierę artystyczną jako ilustrator w 1900 roku, a następnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium pod kierunkiem Heinricha Knirra i Franza von Stucka. W 1906 roku poślubił bawarską pianistkę Lily Stumpf, z którą miał syna Félixa Paula (1907-1990). W 1911 roku Klee i jego rodzina przeprowadzili się do Monachium, tamże Klee zaczął nauczanie w Szkole Sztuk Pięknych. W 1914 roku Klee odbył podróż do Tunezji, która miała duży wpływ na jego twórczość. W 1916 roku został powołany do służby wojskowej i skierowany do szpitala wojskowego w Oberschleissheim, gdzie zaczął tworzyć cykle prac, takie jak “Inventions” i “The Twittering Machine”. W 1919 roku Klee został profesorem w Bauhaus w Waimar, gdzie nauczał wraz z Wassilym Kandinskim. W 1920 roku Klee opuścił Bauhaus i przeniósł się do Dessau, gdzie mieszkał przez kolejne 10 lat. Następnie, w 1931 roku przeniósł się do Düsseldorfu, tam też został profesorem w Kunstakademie Düsseldorf. W 1933 roku, po dojściu Hitlera do władzy, Klee został uznany za “zdegenerowanego artystę” i zwolniony z Kunstakademie Düsseldorf . W 1933 roku Klee wyemigrował do Szwajcarii, gdzie mieszkał do końca życia. W czasie swojej kariery stworzył ponad 10 000 obrazów, rysunków i grafik, w tym takie dzieła jak “Angelus Novus” (1920), “Twittering Machine” (1922), “Fish Magic” (1925) i “Viaducts Break Ranks” (1937). Jego prace odzwierciedlają jego suchy humor, czasem dziecinny punkt widzenia, jego osobiste nastroje i przekonania oraz jego muzyczność.

Teoria koloru

Klee był zafascynowany teorią koloru i eksperymentował z nią przez całe swoje życie. W swoich wykładach “Writings on Form and Design Theory” (Schriften zur Form und Gestaltungslehre), opublikowanych w języku angielskim jako “Paul Klee Notebooks”, Klee opisał swoją teorię koloru jako “prawie matematyczną”. Klee wierzył, że kolory mają swoje własne życie i że ich stosowanie w sztuce powinno być oparte na ścisłych zasadach. Artysta opracował własny system, który składał się z 12 kolorów, a każdy z nich był przypisany do jednego z czterech elementów: ciepła, zimna, ziemi i powietrza.

Wpływ na sztukę

Twórczość Paula Klee była inspiracją dla wielu artystów, w tym dla takich jak Jackson Pollock, Robert Motherwell, Mark Rothko, Barnett Newman, Adolph Gottlieb, Clyfford Still, Philip Guston, Robert Rauschenberg, Ellsworth Kelly, Lee Krasner, Cy Twombly, Sean Scully, Anselm Kiefer, Brice Marden, i Georg Baselitz. Jego wpływ na sztukę jest widoczny w dziełach takich artystów jak Pablo Picasso, Joan Miró, Wassily Kandinsky, Kazimir Malevich, Lyonel Feininger, Kurt Schwitters, László Moholy-Nagy, i Max Ernst.

Nagrody i wyróżnienia

W 1920 roku Klee otrzymał nagrodę Kunstpreis der Stadt Bern. Następnie, w 1933 roku Klee został uhonorowany nagrodą Bürgerpreis der Stadt Bern, w 1935 roku otrzymał nagrodę Carnegie International w Pittsburghu. W 1937 roku Klee został uznany za “zdegenerowanego artystę” przez nazistowską cenzurę i jego prace zostały usunięte z niemieckich muzeów. Klee zmarł w 1940 roku na chorobę kolagenową w Locarno-Muralto w Szwajcarii.

Źródła: