George Romney – Brytyjski Malarz Tworzący Portrety Społeczeństwa XVIII-Wiecznego

George Romney (ur. 15 grudnia 1734 w Dalton-in-Furness, zm. 15 listopada 1802 w Kendal) był wybitnym brytyjskim malarzem, którego twórczość skupiała się na portretach angielskiego społeczeństwa z XVIII wieku.

Wczesne Lata i Edukacja

Romney urodził się 15 grudnia 1734 roku w Dalton-in-Furness. W latach 1755–1757 był uczniem wędrownego portrecisty Christophera Steele’a. Gdy dotarł do północnych hrabstw Anglii, zaczął malować portrety, licząc sobie kilka gwinei za sztukę. Dzięki namalowaniu obrazu “Śmierć generała Wolfe’a” uzyskał nagrodę Royal Society of Arts, jednakże niemal natychmiast przerzucił się na malowanie portretów.

Podróże Artystyczne

W 1764 roku po raz pierwszy odwiedził Paryż, gdzie zaprzyjaźnił się z Josephem Vernetem. Dziewięć lat później udał się do Rzymu, gdzie studiował freski Rafaela Santiego w Stanzach Watykańskich. Zgłębiał także twórczość Antonia da Correggia w Parmie i Tycjana w Wenecji. Dzięki tym wyprawom namalował wiele znakomitych portretów, takich jak “Pani Carwardine i syn” (w 1775) oraz “Sir Christopher i Lady Sykes” (w 1786).

Muza i Ostatnie Lata

Około 1781–1782 roku poznał Emmę Hart (późniejszą metresę admirała Nelsona), która stała się jego muzą. Romney namalował ponad 50 portretów lady Hamilton. Zmarł 15 listopada 1802 roku w Kendal.

George Romney – Dziedzina Sztuki

George Romney był wybitnym przedstawicielem neoklasycyzmu w malarstwie portretowym. Jego prace cechuje finezja, wyrafinowanie kompozycji oraz umiejętność uchwycenia psychologicznych aspektów postaci. Jego portrety stanowią cenne źródło historyczne, ukazujące ówczesne społeczne elity i ich życie.

Źródła:

1. Encyclopedia Britannica
2. George Romney (malarz) – Wikipedia