Kategoria:

Romantyzm

Adam Chmielowski (brat Albert)

napisany przez: admin 2025-04-07

Napisany przez admin

Adam Chmielowski – Wstęp

Adam Chmielowski (ur. 20 sierpnia 1845 w Igołomi, zm. 25 grudnia 1916 w Krakowie), znany później jako Brat Albert, był polskim malarzem, powstańcem styczniowym, zakonnikiem i świętym Kościoła katolickiego. Znany jest zarówno ze swojej działalności artystycznej, jak i ze swojego oddania pracy charytatywnej wśród ubogich i bezdomnych.

Dzieciństwo i Młodość

Adam Bernard Hilary Chmielowski urodził się w zubożałej rodzinie szlacheckiej herbu Jastrzębiec. W młodym wieku osierocony, wychowywał się u krewnych. Odebrał staranne wykształcenie – uczył się w Warszawie, a następnie w Puławach i Petersburgu. Od młodości przejawiał zdolności artystyczne, szczególnie w dziedzinie malarstwa.

Udział w Powstaniu Styczniowym

W 1863 roku, mając zaledwie 18 lat, wziął udział w powstaniu styczniowym. Podczas jednej z potyczek został ciężko ranny i w wyniku odniesionych obrażeń stracił nogę. Ta tragedia nie złamała jego ducha – po leczeniu wyjechał na emigrację do Francji i Niemiec, a później do Belgii.

Kariera Artystyczna

Po zakończeniu działań wojennych Chmielowski oddał się sztuce. Studiował malarstwo w Monachium, gdzie poznał m.in. Jana Matejkę i innych polskich artystów. Jego twórczość malarska była ceniona zarówno przez krytyków, jak i przez środowiska artystyczne. Do jego najbardziej znanych obrazów należy Ecce Homo – poruszający wizerunek cierpiącego Chrystusa, który sam autor uznał za swoje duchowe zwierciadło.

Przemiana Duchowa i Życie Zakonne

W latach 80. XIX wieku Adam Chmielowski przeżył głębokie nawrócenie religijne. W 1887 roku porzucił życie artysty, przywdział habit i przyjął imię zakonne Brat Albert. Zamieszkał wśród ubogich w Krakowie, dzieląc z nimi codzienność, cierpienie i biedę.

Założenie Zgromadzenia Braci i Sióstr Albertynek

Brat Albert założył dwa zgromadzenia zakonne: Zgromadzenie Braci Posługujących Ubogim (bracia albertyni, 1888) oraz Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim (1891). Celem tych wspólnot była pomoc najbiedniejszym, bezdomnym i opuszczonym. Jego działalność była oparta na haśle: “Trzeba być dobrym jak chleb” – dostępny, potrzebny, codzienny.

Śmierć i Dziedzictwo

Brat Albert zmarł 25 grudnia 1916 roku w Krakowie. Został pochowany w przyklasztornym grobie, a jego postać szybko stała się symbolem miłosierdzia i poświęcenia. W 1983 roku papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a w 1989 – kanonizował go jako świętego.

Wpływ i Znaczenie

Brat Albert jest dziś jedną z najważniejszych postaci polskiego życia duchowego i społecznego XIX i XX wieku. Jego działalność inspirowała m.in. Karola Wojtyłę, przyszłego papieża Jana Pawła II, który poświęcił mu sztukę teatralną pt. Brat naszego Boga. Zgromadzenia albertyńskie działają do dziś, kontynuując dzieło miłosierdzia.

Najważniejsze Dzieła Malarskie

Ecce Homo
Dziewczynka z chryzantemami
Autoportret w stroju artysty
Święty Franciszek

Kanonizacja i Kult

Beatyfikacja: 22 czerwca 1983, Kraków – przez papieża Jana Pawła II
Kanonizacja: 12 listopada 1989, Rzym – również przez papieża Jana Pawła II
Wspomnienie liturgiczne: 17 czerwca

Galeria orazów - Albert Chmielowski

Czarne chmury, fragment tryptyku „Katastrofy”, szkic (1870)

Śmierć, część środkowa tryptyku „Katastrofy”, szkic (1870)

Krajobraz z okolic Czarnokozińców (1883)

Zaraza, prawa część tryptyku „Katastrofy” (1870

Zaraza, fragment tryptyku „Katastrofy”, szkic (1870)

2025-04-07 0 komentarz

Romantyzm

Washington Allston

napisany przez: admin 2025-03-23

Napisany przez admin

Washington Allston – wstęp

Washington Allston (1779–1843) był amerykańskim malarzem, poetą i pisarzem, uznawanym za jednego z prekursorów romantyzmu w malarstwie amerykańskim. Jego twórczość charakteryzowała się dramatycznym użyciem światła i cienia, inspiracją sztuką europejską oraz zamiłowaniem do tematów historycznych i literackich.

Życiorys

Wczesne lata
Washington Allston urodził się 5 listopada 1779 roku w Waccamaw Parish w Karolinie Południowej. Jego rodzina była zamożna i posiadała plantacje. W 1800 roku ukończył studia na Uniwersytecie Harvarda, a wkrótce potem wyjechał do Londynu, aby studiować malarstwo w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Pobyt w Europie
Podczas pobytu w Europie Allston odwiedził Włochy, gdzie zetknął się ze sztuką renesansową i barokową. Szczególnie inspirowała go twórczość Tycjana, Rubensa oraz Salvatora Rosy. W latach 1804–1808 mieszkał we Włoszech, gdzie nawiązał kontakt z innymi artystami, w tym Samuelem Taylorem Coleridge’em.

Powrót do Ameryki i późniejsze lata
W 1818 roku wrócił do Stanów Zjednoczonych i osiedlił się w Bostonie. Jego twórczość zyskała uznanie, ale zmagał się z trudnościami finansowymi i problemami zdrowotnymi. Ostatnie lata życia spędził w Cambridgeport, gdzie zmarł 9 lipca 1843 roku.

Twórczość

Washington Allston był jednym z pierwszych amerykańskich malarzy, którzy świadomie przyjęli romantyczny styl. Jego obrazy cechowały się bogatą kolorystyką, dramatycznym oświetleniem i melancholijną atmosferą. W swojej twórczości często sięgał po tematy historyczne, religijne i literackie.

Najważniejsze dzieła:

The Dead Man Restored to Life by Touching the Bones of the Prophet Elisha (1811)
Elijah in the Desert (1818)
Belshazzar’s Feast (niedokończony)
Moonlit Landscape (1819)

Poza malarstwem Allston zajmował się również poezją i pisarstwem. W 1813 roku opublikował tom wierszy The Sylphs of the Season, a pośmiertnie wydano jego powieść Monaldi (1841).

Znaczenie i wpływ

Washington Allston wywarł duży wpływ na rozwój amerykańskiego malarstwa romantycznego. Był mentorem dla wielu młodszych artystów, a jego eksperymenty z kolorem i światłem zainspirowały przyszłe pokolenia twórców.

Na jego cześć nazwano miasto Allston w stanie Massachusetts.

Bibliografia

Flexner, James T. Washington Allston: A Study of the Romantic Artist in America. Dover Publications, 1969.
Boime, Albert. Art in an Age of Counterrevolution, 1815–1848. University of Chicago Press, 2004.
Novak, Barbara. American Painting of the Nineteenth Century: Realism, Idealism, and the American Experience. Oxford University Press, 2007.
Sweetser, M. F. Washington Allston: Biography and Critical Study. Houghton, 1879.

Washington Allston – galeria obrazów

2025-03-23 0 komentarz

Théodore’a Chassériau - Duch Banka (1854-1855)

Akademizm Romantyzm

Théodore Chassériau

napisany przez: admin 2025-03-16

Napisany przez admin

Wstęp

Théodore Chassériau (1819–1856) był francuskim malarzem, którego twórczość stanowi pomost między romantyzmem a akademizmem. Jego dzieła cechują się intensywnym kolorytem, subtelną grą światłocienia oraz wyraźnym wpływem zarówno Jeana Augusta Dominique’a Ingresa, jak i Eugène’a Delacroix.

Życiorys

Wczesne lata

Théodore Chassériau urodził się 20 września 1819 roku w El Limón, na terytorium dzisiejszej Dominikany. Jego ojciec, Benoît Chassériau, był francuskim urzędnikiem kolonialnym, a matka, Maria Magdalena Couret de la Blagnière, pochodziła z kreolskiej rodziny. W 1821 roku jego rodzina przeniosła się do Francji, gdzie młody Théodore rozpoczął edukację artystyczną.

Edukacja i wpływy

W wieku 11 lat został przyjęty do pracowni Jeana Augusta Dominique’a Ingresa, który uznawał go za jednego ze swoich najbardziej obiecujących uczniów. Styl Chassériau w tym okresie był blisko związany z klasycyzmem jego mistrza, jednak po wyjeździe Ingresa do Rzymu w 1834 roku młody malarz zaczął rozwijać swój własny styl, inspirowany romantyzmem Eugène’a Delacroix.

Dojrzała twórczość

Chassériau łączył w swojej sztuce akademicką precyzję rysunku z ekspresją barw charakterystyczną dla romantyzmu. Jego malarstwo obejmowało zarówno portrety, jak i sceny historyczne, religijne oraz orientalne. Jednym z jego najważniejszych dzieł jest „Toaleta Estery” (1841), które ukazuje wpływ zarówno Ingresa, jak i Delacroix.

W latach 40. XIX wieku Chassériau odbył podróż do Algierii, która miała duży wpływ na jego późniejsze malarstwo orientalizujące. W jego pracach z tego okresu można dostrzec inspirację kulturą i egzotyką Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.

Ostatnie lata i śmierć

Pomimo choroby Chassériau kontynuował swoją działalność artystyczną, tworząc monumentalne dekoracje dla kościoła Saint-Roch w Paryżu. Zmarł 8 października 1856 roku w wieku 37 lat, pozostawiając po sobie bogaty dorobek, który wywarł wpływ na kolejne pokolenia malarzy, w tym Gustave’a Moreau i symbolistów.

Styl i znaczenie

Chassériau uchodzi za jednego z najważniejszych przedstawicieli francuskiego malarstwa XIX wieku. Jego dzieła charakteryzują się:

harmonijnym połączeniem klasycyzmu i romantyzmu,
subtelną grą światła i cienia,
ekspresyjnym użyciem koloru,
orientalizującymi motywami.

Jego twórczość wpłynęła na późniejszych symbolistów i prekursorów modernizmu, a jego obrazy można podziwiać w największych muzeach świata, w tym w Luwrze.

Najważniejsze dzieła

Toaleta Estery (1841)
Apollo i Dafne (1845)
Sceny z życia Kleopatry (1851)
Dekoracje w kościele Saint-Roch (1855–1856)

Dziedzictwo

Choć Théodore Chassériau zmarł młodo, jego sztuka wywarła trwały wpływ na rozwój malarstwa XIX wieku. Jego umiejętność łączenia precyzji akademizmu z emocjonalną ekspresją romantyzmu sprawiła, że stał się inspiracją dla kolejnych pokoleń artystów, zwłaszcza symbolistów.

Bibliografia

Lee Johnson, Théodore Chassériau: His Life and Work, 1977.
Jean-Louis Vaudoyer, Chassériau, Peintre du Romantisme, 1932.
Dokumenty i katalogi wystaw poświęconych twórczości Chassériau.

Théodore Chassériau - Galeria obrazów

Bitwa arabskich jeźdźców wokół sztandaru (1854)

Hrabina La Tour-Maubourg (Marie-Louise-Charlotte-Gabrielle Thomas de Pange, 1816–1850) (1841)

Kobieta i dziewczynka z Konstantyna z gazelą (1849)

Młoda dziewczyna Maurów siedząca w bogatym wnętrzu (Almée) (1853) - Théodore’a Chassériau

Théodore’a Chassériau - Mary Stuart przysięga zemstę

Scena w dzielnicy żydowskiej w Konstantynie (1851)

Saraceni i krzyżowcy autorstwa Théodore’a Chassériau

2025-03-16 0 komentarz

Barok Romantyzm

Paulus Potter

napisany przez: admin 2024-02-08

Napisany przez admin

Paulus Pieterszoon Potter (ochrzczony 20 listopada 1625 w Enkhuizen, pochowany 17 stycznia 1654 w Amsterdamie) był wybitnym holenderskim malarzem okresu baroku. Jego twórczość skupiała się na przedstawieniach zwierząt w pejzażach, często z niskiego punktu widzenia.

Życiorys

Wczesne lata: Paulus Potter urodził się w Enkhuizen, a jego ojcem był malarz Pieter Symonsz. Potter. Rodzina przeniosła się do Lejdy, a później do Amsterdamu.
Edukacja i kształcenie: Prawdopodobnie kształcił się jako artysta u swojego ojca oraz u Claesa Moeyaerta. W 1642 roku został uczniem Jacoba de Weta.
Kariera artystyczna: W 1646 roku zarejestrował się w gildii malarzy w Delfcie, a w 1649 roku przeniósł się do Hagi. W 1650 roku poślubił Adrianę van Balckeneynde. Jego patronem był lekarz i burmistrz Amsterdamu, Nicolaes Tulp.
Najważniejsze dzieła: Potter jest znany przede wszystkim z przedstawień zwierząt (krów, koni, owiec i psów) wkomponowanych w rozległe krajobrazy. Jego prace cechuje fotograficzna dokładność, perfekcyjna perspektywa oraz dbałość o światło. Jego naturalnej wielkości obraz “Młody byk” z 1647 roku, znajdujący się w muzeum Mauritshuis w Hadze, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł .

Dziedzictwo

Wpływ na sztukę: Twórczość Pottera miała wpływ na następne pokolenia malarzy pejzażystów. W XIX wieku uważano go za prekursora romantyzmu.
Zbiory prac: Największe zbiory prac Pottera znajdują się w paryskim Luwrze, muzeum Mauritshuis w Hadze oraz Rijksmuseum w Amsterdamie.

Paulus Potter, mimo krótkiego życia, pozostawił po sobie ponad 100 prac wykonanych techniką olejną i kilka akwafort. Jego dzieła wciąż zachwycają swoją precyzją i pięknem, stanowiąc ważny wkład w historię holenderskiego malarstwa.

Źródła

https://pl.wikipedia.org/wiki/Paulus_Potter
https://en.wikipedia.org/wiki/Paulus_Potter
https://www.nationalgallery.org.uk/artists/paulus-potter
http://www.paulus-potter.nl/

Heading Title

Dwa konie na łące w pobliżu bramy (1649)

Dwie krowy i młody byk przy płocie na łące (1647)

2024-02-08 0 komentarz

Rokoko Romantyzm

John Robert Cozens

napisany przez: admin 2024-01-14

Napisany przez admin

John Robert Cozens (ur. 1752 w Londynie, zm. 14 grudnia 1797 tamże) – brytyjski rysownik i malarz pejzaży, który tworzył w stylu romantycznym. Jego akwarele wywarły wpływ na kilka pokoleń brytyjskich pejzażystów, takich jak Thomas Girtin i J.M.W. Turner.

Życiorys

Był synem rysownika i akwarelisty Alexandra Cozensa, u którego pobierał nauki. W 1767 roku zaczął wystawiać swoje rysunki w Society of Artists. Dwa długie pobyty na kontynencie europejskim, w latach 1776–1779 i 1782–1783, były decydującymi wydarzeniami w jego karierze. Podczas pierwszej podróży zwiedził Szwajcarię i Włochy, spędzając dużo czasu w Rzymie. Jego druga podróż odbyła się w towarzystwie pisarza Williama Beckforda, który uczył się rysunku u Alexandra Cozensa, i któremu Cozens towarzyszył aż do Neapolu. W 1789 roku opublikował zbiór Delineations of the General Character Ramifications and Foliage of Forest Trees. Jego prace zostały odrzucone przez Royal Academy, która uznała je za „nieprawdziwą sztukę”. W wieku 42 lat, trzy lata przed śmiercią, doznał załamania nerwowego i został umieszczony w szpitalu psychiatrycznym Bethlem Royal Hospital. Lekarz naczelny szpitala, dr Thomas Monro, rozpoznał talent Cozensa i kupił jego kolekcję obrazów. Cozens zmarł w Londynie 14 grudnia 1797 roku.

Twórczość

Cozens znalazł temat swojej sztuki w Alpach i rzymskiej Campagni. Malował w niskotonowych połączeniach niebieskiego, zielonego i szarego, co przywodziło na myśl wręcz poezję zamkniętą w ramy obrazu. Thomas Girtin i J.M.W. Turner kopiowali jego prace w swoich wczesnych latach i nauczyli się od niego pełnego zakresu akwareli jako środka wyrazu. John Constable nazwał Cozensa „największym geniuszem, jaki kiedykolwiek dotknął pejzażu”. W czerwcu 2010 roku akwarela Cozensa Lake Albano (ok. 1777) została sprzedana na aukcji w Sotheby’s w Londynie za 2,4 miliona funtów, co jest rekordem dla jakiejkolwiek brytyjskiej akwareli z XVIII wieku².

Zbiory publiczne

Prace Cozensa znajdują się w wielu muzeach i galeriach, m.in. w Rijksmuseum w Amsterdamie i Gallery Oldham w Anglii.

Podsumowanie. Wpływ i dziedzictwo

John Robert Cozens był jednym z najważniejszych brytyjskich pejzażystów XVIII wieku. Jego romantyczne akwarele wywarły wpływ na kilka pokoleń artystów, którzy naśladowali jego niezwykłe efekty atmosferyczne i iluzje. Jego prace były podziwiane i kopiowane przez takich mistrzów jak Thomas Girtin i J.M.W. Turner, którzy uznawali go za geniusza pejzażu. John Constable nazwał Cozensa „największym geniuszem, jaki kiedykolwiek dotknął pejzażu”¹. Cozens wprowadził do brytyjskiej sztuki nowe spojrzenie na naturę, inspirowane alpejskimi i włoskimi widokami. Jego obrazy wyrażały głębokie uczucia i nastroje, często melancholijne lub tajemnicze. Jego styl był nowatorski i oryginalny, odrzucający akademickie zasady i konwencje. Cozens był pionierem akwareli jako środka wyrazu, który potrafił oddać subtelne odcienie i światło. Jego dzieła są uważane za arcydzieła sztuki pejzażowej i cenne zabytki kultury³.